COLUMNS HEINO KOERIER 21 t/m 30

Sinds december 1992 ben ik betrokken bij het schrijven van een column voor de Heino Koerier. Een klein huis-aan-huisblad. Aanvankelijk schreef ik om en om met ds. Cor Harryvan uit Lemelerveld. Later schreef ik iedere maand de column. Momenteel schrijf ik nog steeds en hoop het nog enige tijd te kunnen volhouden. Hieronder de nummers 21 t/m 30. Wil je reageren op 1 of meerdere columns? Dat kan altijd! Klik hier om een e-mail te sturen.

21ste Lichtstralen, januari 1996

VREDE OP AARDE (3)

!Een heel gezegend 1996!

In november 1995 startte ik de Licht­stra­len met het onder­werp: “Vrede op aarde”. Ik schreef over Gods liefde voor de men­sen en de vrede die dat kan brengen tussen mensen, 1 Johan­nes 4 vers 7. In december keek ik terug naar de kerst­nacht en het zingen van ontel­baar veel enge­len over vrede met God en tussen mensen, in het veld bij de herders. (Lukas 2, vanaf vers 8).

Dit keer iets over goede voornemens voor 1996.

Nee, niet over: stoppen met roken of minder drinken, maar over het bidden van het “Onze Vader”, een gebed dat ieder­een wel kent en velen vast regelmatig bidden. Een gebed, dat vrede in je hart geeft.

Ik heb me voor 1996 voorgenomen om elke keer als ik het “Onze Vader” bid heel goed na te den­ken bij wat ik eigenlijk bid.

Ik maak hier alvast een begin. Leest en bidt u mee?

Onze Vader, die in de hemelen zijdt,
‘God U wil onze Vader zijn, op wie we mogen vertrou­wen. Help ons om niet op een wereldse manier over U te den­ken.’

uw naam worde geheiligd
‘Geef dat we er van doordrongen mogen zijn hoe groot U bent en dat we U ons hele leven mogen prijzen, ook in onze manier van leven.’

uw koninkrijk kome;
‘Geef dat we U, vooruitlopend op uw terugkomst, hier op aarde al goed leren kennen en op een goede manier met elkaar mogen omgaan.’

uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.
‘Help ons om zo te leven, dat U er blij mee bent en geef dat we tijd vrijmaken om U beter te leren kennen uit uw Woord, de Bijbel.’

Geef ons heden ons dagelijks brood;
‘Laat ons tevreden zijn met wat U ons geeft en geef dat wij ook weg mogen geven aan mensen die tekort hebben, hier of elders op de wereld.’

en vergeef ons onze schulden gelijk ook wij hen vergeven die ons iets schuldig zijn;
‘Reken ons onze fouten niet toe. U gaf immers uw Zoon Jezus Christus. Maar help ons tegelijk om onze naaste echt te vergeven, zodat er ook hier vrede tussen mensen is.’

en leidt ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.
‘We vragen van U: “Help ons om te leven zoals U dat wilt”.’

Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid,
‘U bent de Enige Die ons kunt helpen, doet U dat dan ook alstUblieft.’

Amen.
‘Ik weet zeker dat U naar ons hebt geluisterd.’

Benne Solinger

22ste Lichtstralen, februari 1996

VREDE OP AARDE (4)

Het is voor mij niet zo gebruikelijk om twee keer achter elkaar over dezelfde tekst te schrijven. Toch doe ik het deze keer wel, omdat ik nogal wat reacties kreeg op de vorige lichtstralen. Ik schreef toen dat mijn goede voornemen voor 1996 was, nadrukkelijker stil te staan bij de manier waarop ik bid. Ik denk dat nadenkend bidden meer vrede geeft. Niet alleen voor je eigen innerlijke vrede, maar ook voor het in vrede met de ander te kunnen en willen leven. Daarom sta ik nog eens stil, samen met u, bij het meest beken­de gebed: “Het onze Vader”.

Onze Vader, die in de hemelen zijt; ‘Wat is het heerlijk dat we U, onze Schepper, ook onze Vader mogen noe­men. We kunnen U vertrouwen en kunnen daarom alles aan U zeggen, als we bidden.’

uw naam worde geheiligd; ‘We vragen U om U zo te leren kennen, dat we uw naam op een goede manier zullen gebruiken in heel ons leven.’

uw koninkrijk kome; ‘Geef dat er steeds meer mensen U leren kennen, ook door onze manier van leven en praten.’

uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde; ‘Help ons te knokken tegen verkeerde dingen die we willen doen en leer ons te leven naar uw Tien Geboden.’

Geef ons heden ons dagelijks  brood; ‘Leer ons inzien dat we ons geld, maar ook ons huis, eten, onze auto en stereo van U in bruikleen hebben, en help ons er goede dingen mee te doen.’

en vergeef ons onze schulden gelijk ook wij hen vergeven die ons iets schuldig zijn; ‘Vergeef alles wat we verkeerd doen om Jezus Christus wil en laat ons vrede­lievend en vergevingsgezind met elkaar omgaan. Geef ons een vast voorne­men onze naaste te vergeven als dat nodig is. Zodat we niet langs elkaar heen leven of elkaar negeren.’

En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze; ‘Wij leven vaak zo voor ons zelf dat alles om ons alleen draait. Leer ons inzien wanneer we egoïstisch zijn of verkeerde dingen doen. Leer ons te leven in liefde voor U en elkaar. Help ons bij die verandering.’

Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid; ‘We hebben in ons land een democratisch gekozen regering. We hebben ook een vorstenhuis. Maar U bent uiteindelijk degene die ons en hen het leven hebt gegeven. U geeft ons en hen elke dag de mogelijk­heid voor U te kiezen. Leer ons en hen inzien dat U niet Degene bent die oorlog en ruzie wilt, maar dat we daar zelf vóór of juist tegen kunnen kiezen, door uw kracht.’

Amen; ‘We weten zeker dat U ook nu naar ons wil luisteren en ons inzicht wil geven goede keuzes in ons leven te maken, waardoor er meer vrede komt.’

Benne Solinger

23ste Lichtstralen, maart 1996

VREDE OP AARDE (5)

Mensen van de dag

Bjiieepp, boink, bleng, krèèèèng, crrrrresh, rinkel, 200 auto’s op elkaar in zo’n verrader­lijke winterse mistbank. Vele doden en gewonden. Driemaal achtereen een Hamas aanslag in Jeruzalem. (Bur­ger)oorlogen, uit de hand gelopen ruzies, een mislukte opera­tie, overval­len….een aardbeving….iemand die te veel heeft gedronken en toch achter het stuur kroop….een vliegtuig dat…

Ja, je kunt er nog vele afschuwelijke voorbeelden bij bedenken.

Tjonge, wat een somberheid. Het lijkt wel een ‘zwartgat’ in plaats van een Lichtstralen deze keer. Niet fijn om te lezen. En toch, als je het nieuws ziet, leest of hoort, dan kom je deze berichten dagelijks tegen. Soms zelfs te overvloedig. En daarom moeten we ze niet uit de weg gaan, ook niet in een Lichtstralen. Per slot van rekening, het kan jou en mij ook gebeuren, iedere dag. We leven er meestal niet zo mee. Het is vaak ‘ver van ons bed’ en eigenlijk gaan we er altijd van uit, dat het ons niet zal overko­men.

Toch is het goed er eens bij stil te staan. Je af te vragen wat het voor jou zal betekenen als je zomaar midden uit het leven zou worden wegge­rukt. Plotseling. Zonder teken vooraf. Ben je er op voorbereid? Hoe denk je dat het verder met je gaat, ook na de dood?

Ik realiseer me, nu ik dit schrijf, hoe moeilijk deze vragen kunnen zijn. Ze kunnen zelfs pijn doen. Zeker wanneer je zelf ooit zoiets hebt meege­maakt met familie, een goede vriend(in) of kennis. Ik realiseer me dat het nog moeilijker kan worden, wanneer je hierover verder nadenkt. Maar ik denk dat het wel belangrijk is. Mensen die het zelf bijna hebben meege­maakt, zeggen vaak bewuster te zijn gaan leven. Ze gaan anders met hun medemens om en genieten meer van het leven.

Maar er zijn, naar mijn idee, nog wezenlijker zaken: Op wat voor manier leef je zelf? Hoe ga je om met je Schepper en je mede­mens? Geloof je in de belofte die de Bijbel geeft, dat er één weg is tot God, namelijk Jezus Christus? Geloof je dat Hij op Goede Vrijdag is gestorven aan het kruis, óók voor jou!?! Geloof je dat Hij op eerste Paasdag de dood heeft overwonnen? Geloof je dat Hij ook jouw Redder wil zijn? En geloof je dat dit echte vrede, rust en vertrouwen kan geven in je leven?

Moeilijke vragen. Maar wel heel fundamentele. Vragen die je leven kunnen veranderen nu op dit moment, maar ook in de (verre) toe­komst. Pak je Bijbeltje er eens bij of leen er één bij de bibliotheek. Je kunt heel goed de volgende Bijbelgedeelten er bij nalezen. Mat­theus 25: 31-46; Mat­theus 27: 33-61; Mattheus 28: 1-20; Johannes 14 vanaf vers 1.

Benne Solinger

24ste Lichtstralen, april 1996

VREDE   OP  AARDE (7)

Vijftien miljoen mensen

Dagelijks schalt het door de ether. Velen zingen het uit volle borst mee. Het ligt goed in het gehoor en is een grote hit. Het refrein ken je zo. “Vijf­tien miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde, die schrijf je niet de wetten voor, die laat je in hun waarde”. En laten we wel zijn, het is een meezinger.

Maar stel je voor. Een land waarin 15.000.000 mensen wonen, zonder wetten en regels. Eerlijk gezegd, ik moet er niet aan denken. Hoe zou een blik op de weg er dan uitzien? Op wat voor manier zouden we uiteindelijk met elkaar omgaan? Wat kan er gebeuren als er even geen goede regels worden nageleefd? We zagen het onlangs in ex-Yoegoslavië. We zien het gebeuren in landen waar corruptie hoogtij viert. We zagen een paar jaar geleden de plunderin­gen in Amerika, toen ‘s avonds de stroom uitviel.

Leuk refreintje van die tophit, je zingt het zo mee en het blijft in je geheu­gen hangen. Maar is het echt zo, dat je de mensen niet in hun waarde laat, wanneer er wetten en regels worden voorgeschreven? Leuk wijsje, maar als je die woorden op je in laat werken…..

Je hoort nogal eens zeggen, dat je als christen niets mag. Dat christenen anderen de wet voorschrijven… Net als het hierboven genoemde refrein, blijft ook dit in je gedachte hangen. Maar klopt het ook? Een christen mag veel, mag ook genieten. Alleen, als christen, wil je leven binnen bepaalde leefregels. Regels die jouw en mijn Schepper juist heeft gegeven om alle mensen in hun waarde te laten. Het zijn regels die bevrijden. Die geen keurslijf vormen. Het zijn leefregels voor een goede geordende samenle­ving.

Ik geef er een paar: Heb God lief boven alles; probeer te leven zonder te stelen; zonder te liegen; zonder te roddelen; zonder je eigen echtg­en(o)t(e) ontrouw te worden; zonder jaloers te zijn; zonder dood te slaan (ook niet met woorden). Rust één van de zeven dagen per week. Lees maar eens na in de Tien Geboden (Exodus 20:2-17) en probeer naar deze regels te leven. Eer daarin je Schep­per en heb daardoor je mede­mens lief. Als je bij jezelf nagaat, dan zal je merken dat je je lang niet altijd aan deze regels houdt. Maar je kunt (weer) proberen een begin te maken. Je kunt daarvoor je Schepper vragen om zijn Geest. En voor het geval het weer eens mislukt: Hij heeft Zelf zijn Zoon, Jezus Christus, gegeven (Mattheus 1: 18-25). Bij wie je na iedere misluk­king terecht kunt. Die je gemaakte fouten wil vergeven. Van wie je het steeds op­nieuw mag proberen en die je erbij wil helpen.

Ik denk dat zo’n manier van leven mensen pas echt in hun waarde laat en dat het ook meer vrede zal geven.

Benne Solinger

25ste Lichtstralen, mei 1996

VREDE   OP  AARDE (6)

Jaren geleden zong Robert Long het liedje: “Jezus redt, Jezus redt. Alle mensen opgelet. Jezus redt, enkel op het gebed.” Je zou haast denken dat dit liedje effect heeft gehad. Want ook al was het wellicht Robert’s bedoe­ling niet, je ziet steeds vaker stickers met de boodschap:“Jezus redt”, “Er is hoop”, ONE WAY: JESUS”. Allemaal varianten op hetzelfde thema: “Men­sen er is maar één  antwoord op alle problemen van vandaag. Er is één antwoord om echte vrede te krijgen in je hart en met elkaar. En dat antwoord is Jezus.”

Nee, Jezus is geen soort automaat waardoor je gered wordt na inworp van een “gebedje”. Jezus is ook geen tovenaar. Niet iemand die precies doet wat jij wilt. Op jouw kommando. Op het door jouw gekozen moment.

Ik weet wèl, dat Hij altijd voor je klaar staat, als je Hem echt zoekt. Ik weet ook zeker, dat Hij je vergeving wil schenken voor dingen die je verkeerd hebt gedaan. Maar, daarvoor moet je wel naar Hem toe.

Als je in de Bijbel leest hoe Hij aan Zijn einde is gekomen, lijkt Jezus mis­schien wel een “anti held”. Maar als je leest hoe Hij op aarde kwam, hoe Zijn leven is geweest, dan zal je ontdekken dat Hij er Zelf voor gekozen heeft OP Goede Vrijdag aan het kruis te sterven. Ook voor jouw en mijn zonden.  Velen hoopten toen, dat Hij het volk zou bevrijden van de Romein­se onderdrukkers. Maar “He did it His way” en dat was meer, veel meer dan een aardse bevrijding. Het was een totale bevrijding die hier, nu en in de toekomst doorwerkt, voor ieder die het geloven wil.

Maar wie wil er tegenwoordig nog geloven dat je gered moet worden? En wie wil er geloven dat slechts één Persoon dat kan? Wie wil zich overgeven aan Iemand, die je niet eens kunt zien? Ja, je kunt er mee spotten. Dat deden de mensen bij het kruis ook (Lucas 23:33). De wereldlijke rechter vond geen schuld in Hem (Lucas 23:13). Toch werd Hij gekruisigd en droeg zo de straf voor de zonden. De vraag is, wil je dat geloven?

Eén van de misdadigers, die naast Jezus aan het kruis hing, deed het wel (Lucas 23:40). Hij sprak in geloof: “Jezus denk aan mij, wanneer U in uw koninkrijk komt.” Lees het antwoord maar eens na. Daarmee was deze man gered.

En dat geldt ook voor jou, wanneer je een keus maakt, en Hem zoekt, dan laat Hij Zich vinden. Dan geeft Hij je meer vrede en rust en zal je het echt ontdekken: “Jezus redt, óók op jouw gebed”.

Benne Solinger

26ste Lichtstralen, juni 1996

VREDE OP AARDE (8)

“Hahaha, oh…..hiiiiii, nou nou, oh, hahahaha…., natuurlijk is er geen God, wat denk je wel? Waarom is anders al die ellende in de wereld? Nee knul, bekijk het maar. Die God waar je iedere maand over schrijft, die bestaat heus niet. Anders had Hij allang ingegrepen. Had Hij de ellende op deze wereld nooit getolereerd.” (naar Psalm 14)

Zo heftig als hierboven, zo vol ongeloof, zijn de reacties niet vaak als je over geloof schrijft of spreekt. Het is eerder andersom. Velen waarderen het als je voor je geloof uitkomt. Bijna iedereen gelooft wel dat er iets is. Maar geloven in God, zoals Hij over Zichzelf laat schrijven in de Bijbel? Nee, dat gaat voor heel veel mensen toch echt een stap te ver. ‘Een God die de wereld, mens en dier, goed heeft geschapen. Een God die vindt dat je voor Hem moet leven. Een God die kwaad is omdat de mens, het mooiste dat Hij ooit heeft gemaakt, zich tegen Hem gekeerd heeft. Een God die deson­danks nog steeds iedereen die bij Hem aanklopt, liefdevol wil aanne­men. Die Zijn eigen Zoon heeft gege­ven om de straf te dragen voor de fouten die wij maken. Jezus Christus, God en mens, op kerst geboren, op Goede Vrijdag gestorven aan het kruis. Met Pasen opge­staan uit de dood. Opgevaren naar de hemel en zit aan de rechter­hand van God de Vader. En wiens Geest in je hart wil wonen’ Nee, dat geloven gaat ook vandaag velen één, misschien wel meerdere stappen te ver. Het lijkt ook zo onwezenlijk.

De manier van spreken is vaak vriendelij­ker dan in de aanhef, maar de boodschap is hetzelfde: ‘Sorry hoor, dat allemaal geloven, gaat me te ver. Ik geloof wel op mijn eigen manier.’ En toch, er is in feite maar één belang­rijke keus die je kan maken in dit leven: Kies je vóór of tegen deze God. Dat gold zelfs voor de leerlingen van Jezus. Eerlijk gezegd geloofden zij eerst ook niet dat Hij was opge­staan. Je moet de evangeliën er maar eens op nalezen. Het zal je verba­zen, dat zelfs zijn beste vrien­den het niet geloofden. (Lucas 24) Iedereen kent wel het gezegde: ‘een ongelovi­ge Thomas’. Thomas, één van Jezus leerlin­gen, geloofde niet dat Jezus was opgestaan. Zelfs niet, toen zijn vrienden hem vertelden dat zij Jezus hadden ontmoet na zijn opstanding. Thomas geloofde pas toen hij Jezus zelf had gezien en zijn wonden had gevoeld. (Johan­nes 20: 24 e.v.) Voor ons is het nog moeilij­ker om te geloven. Sommigen willen het wel, als Jezus zich maar even aan hen zou laten zien.

Maar er zijn zoveel getuigen geweest, dat je het eigenlijk toch wel moet kunnen geloven, zonder Hem te hebben gezien. En als je, mede daarom, een keus voor God maakt, dan heeft dat invloed op je. Het verandert je radicaal. Het geeft vrede in je hart en rust in je leven, want God veran­dert mensen en dat werkt door, ook op deze aarde.

Benne Solinger,

27ste Lichtstralen, juli 1996

VREDE OP AARDE (9)

Wat jij (niet) wilt..

“Wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doet dat ook een ander niet!”. Je hebt dit gezegde vast wel eens gehoord. En ook al hoor je het tegenwoor­dig niet zo vaak meer, toch is het goed er nog eens over na te denken. We leven per slot van rekening in een tijd van: ‘los het zelf maar op’, ‘dop je eigen boon­tjes’ en ‘ja, maar dat is wel jouw probleem’.

Ik denk hierbij aan een verhaal dat Jezus zijn volgelingen vertelt in een tijd dat Israelieten en Samarita­nen elkaars vijan­den zijn.

‘Een Israëliet, op reis door een onherberg­zaam gebied, wordt overvallen. Alles wordt hem afgenomen. Ook zijn ezel. In elkaar geslagen ligt hij gewond op de weg, in de stekende zon. Er komen drie mensen voorbij. Zowel de eerste als de tweede zijn Israëlitische geestelijken. Je verwacht dat ze hem zullen helpen…. Maar nee hoor, zij lopen snel voorbij. Het is hier nu eenmaal ook voor hen gevaarlijk. Dan komt er een Samaritaan langs. Je verwacht dus, dat deze zeker zal doorrij­den…. Maar nee hoor, hij stopt, behandelt de wonden en brengt de gewonde naar een herberg. Hij geeft zelfs geld om de man nog een week te kunnen verzor­gen.’ (Lucas 10)

In onze tijd kun je hierbij aan die boot met vluchtelingen uit Liberia denken, mei dit jaar. Wat een moeite kostte het om een land te vinden die hen wilde helpen. Zelfs toen er ziekte uitbrak en de boot vol water stroomde, werd er eerst geen hand uitgestoken. Je kunt ook denken aan al die verschillende deurcollectes. De ZOA vroeg bijvoorbeeld geld om kinder-vluch­te­lingen in hun eigen omgeving op te van­gen, te verzorgen en op te leiden.

Verder denkend kom je bij ons zelf uit. Hoe gaan jij en ik om met onze naaste, ver weg of dichtbij? Hoe gaan wij om met iemand die we niet zo erg mogen? Het is goed om hierover in de Bijbel Lucas 6 eens na te lezen. Het gaat daar over de liefde­volle houding die we zelfs voor onze vijan­den zouden moeten hebben. Het gaat erover om goed te doen, ook aan hen die ons haten of slecht behandelen. Het verwijst naar het grote gebod: “God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf”.

En dan kom ik terug bij de aanhef: “Wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet!” Dat klinkt me ineens nogal negatief in de oren. Je kan het veel positiever invullen en in de praktijk brengen. De Bijbel leert het ons door Jezus: “Wat jij wilt dat jou geschied, doe dat ook aan de ander”.

Benne Solinger

28ste Lichtstralen, augustus 1996

VREDE OP AARDE (10)

Alle voorgaande Lichtstralen over ‘Vrede op aarde’ hadden te maken met jou en mij. Met onze manier van omgaan met onze Schepper, onze naas­te, onszelf. Deze keer voeg ik er iets aan toe, nl. het omgaan van onze Schepper met ons. Ik doe dit naar aanleiding van een gelijkenis die Jezus vertelde aan zijn discipelen. (Mattheus 18: 23-35)

Stel je eens een koning voor, die mensen in zijn rijk geld leent. Op een dag vraagt hij de mensen bij zich om hun schulden af te lossen. Er komt iemand bij hem die vele miljoenen van hem heeft geleend. Maar de man kan het niet terug betalen. De koning wordt boos en besluit zowel hem, als zijn vrouw en kinderen te verkopen als slaaf om zo een gedeelte van zijn geld terug te krijgen. Natuurlijk begint de man te smeken om uitstel. Hij zal al het geld later terug betalen. De koning krijgt mede­lij­den met hem, laat hem vrij en scheldt hem zijn hele schuld kwijt. Opgelucht verlaat de man het paleis. Enige tijd later komt hij iemand tegen aan wie hij zelf ooit vijf duizend gulden geleend heeft. Hij grijpt de man bij zijn kraag en eist het hele bedrag ineens terug. Natuurlijk smeekt ook deze man om uitstel. Maar hij luistert niet en sleept de man voor het gerecht. Als de koning dit hoort, roept hij de eerste man bij zich en zegt: “Wat ben jij een miserabel mannetje! Ik scheld je uit medelijden vele miljoenen kwijt en wat doe je nu zelf met die ander? Moest jij geen medelijden tonen? Kon jij hem dat veel kleinere bedrag niet kwijt­schelden?”

De koning is nu echt woedend. Hij zet de man in een heel strenge gevangenis waar hij in ellendige omstan­digheden moet werken totdat hij alles heeft afbetaald! Jezus voegt hier aan toe: “zo zal ook de hemelse Vader met jou omgaan, als je je naaste niet van harte ver­geeft”. (zie ook het “Onze Vader”, Mat­theus 6:12)

Ja, God vergeeft echt. Op Goede Vrijdag stierf Jezus aan het kruis, voor jou en voor mij. Alle verkeerde dingen die je hebt gedaan, zijn vergeven als je het maar geloven wilt. Maar als je het niet wilt geloven en een keuze voor jezelf maakt, dan is je Schepper, de God van liefde en genade, hier echt kwaad over en dan is Hij niet zachtzinnig. Het is niet zo gebruikelijk hier tegenwoordig over te schrijven, maar toch geeft de Bijbel dat duidelijk aan.

Nee, ik zeg niet dat je moet gaan geloven uit angst voor wraak. Maar ik zeg wel dat het goed is om eens naar je eigen leven te kijken. En je mag weten dat je egoïsme, het ‘jezelf-steeds-weer-goedpra­ten’, die diefstal, het verkeerd omgaan met je man of vrouw, die leugen van onlangs, ja zelfs incest of kindermishande­ling door die liefdevolle God vergeven wordt. Je moet daar wel wat voor doen, nl. het in oprecht berouw aan je Schepper voorleggen, op je knieën gaan. Als je dat weet, dan ga je niet uit angst, maar uit eerbied en dankbaarheid voor zo’n vergevende God je leven proberen te verande­ren. En dat zal te merken zijn, niet alleen in je om­gang met God, maar ook met jezelf en anderen.

Benne Solinger

Mijn 29ste Lichtstralen, september 1996

VREDE OP AARDE (11)

En, ook al was het weer een ietsje minder zonnig dan vorig jaar: ‘t is toch voorbij die mooie zomer met al z’n ‘midzomerfees­ten’. Of je nu Lemelerveld, Zwolle, Raalte of Heino neemt, er was heel wat georga­niseerd. Maar het is weer voorbij, ook de Pompda­gen… De Els is weer gewoon Els, de Cingel weer Cingel, de Klomp­straat weer Klomp­straat en de “grote onbekende bisschop” weer gewoon “Ben”.

Ja, velen hebben er van genoten. Niet alleen van de geweldige creativi­teit en de grote inzet van zo veel mensen. Maar ook van de gezelligheid, de goede sfeer en de harmonie. De tijd vloog voorbij en voor we het echt in de gaten hadden, zaten we al weer midden in de alledaagse beslommerin­gen. Op school zijn de eerste repetities achter de rug. De studie lijkt dit seizoen nog moeilij­ker dan het vorige. Op het werk is het nog steeds enorm druk en de eerste ruzie met je partner zit er al weer op. Het lijkt of er helemaal geen vakan­tieperio­de is geweest.

En dan realiseer ik me dat het alweer een zomer dichter bij het jaar 2000 is. Ik realiseer me dat ook deze zomer ons dichter bij de terug­komst van onze Schep­per en Verlosser bracht. Want heus, of je het nu geloven wilt of niet: Hij komt terug. En als ik me dat realiseer, dan komt bij mij de vraag op: ‘hoe verhou­den zich eigenlijk de tijd die je besteedt aan jezelf en de leuke dingen van dit leven èn de tijd die je besteedt aan je naaste, de bezinning op dit leven en aan God.

Nee, ik houd geen pleidooi om de gezelligheid af te schaffen. Het is juist heel goed om leuke dingen met elkaar te organiseren en uit te voeren. Je leert daardoor elkaar op een heel andere manier kennen en dat is prima. Ik denk alleen dat we nog veel meer dingen met elkaar zouden kunnen doen. Naast gezellige, misschien ook serieuzere. Natuur­lijk…, bezig zijn met jezelf en voor jezelf is prima. Maar je inzetten voor de ander, het met elkaar praten over de manier waarop we zelf meewer­ken aan meer vrede op aarde en nadenken over de betekenis van geloof, liefde, schuld, hoop en verlos­sing in ons leven, is minstens even belang­rijk. Want, er is meer dan alleen deze wereld. En alles wat goed lijkt, kan misschien nog beter worden. Praat er eens over door met elkaar, of bel…

Benne Solinger

Mijn 30ste Lichtstralen oktober 1996

Vrede op aarde (12)

“Billen, borsten, buiken of gezichten, jaarlijks wordt er voor een getal met negen nullen uitgegeven aan plastische chirurgie”, zo begon Joop van Zijl enige tijd geleden het NOS-journaal. Ook gaat er steeds meer geld om in de kosmeticahandel. Recentelijk nog las ik een advertentie voor een middel dat de bloedva­ten reinigt. Op de 50+-Beurs in Utrecht stonden heel wat apparaten om fit te blijven en je jong te voelen. In verreweg de meeste reclames is oud: out en jong: in. Als je dit op je laat inwerken, dan hebben we er met elkaar veel geld en tijd voor over om er jong uit te zien, ons jong te voelen en jong te doen.

Waar ook veel geld aan uitge­geven wordt zijn contactadverten­ties. En ik bedoel niet alleen adver­tenties waarin iemand een vriend(in) of levensge­zel zoekt, maar ook de vele 06-sexadvertenties. Op veel feesten staat de muziek zo hard, dat een gesprek niet mogelijk is, waardoor echte com­municatie ontbreekt.

Ik heb de indruk dat we in een tijd leven van grote eenzaam­heid. Een tijd waarin heel veel mensen geen liefde kunnen vinden. Een tijd waarin mensen op zoek zijn naar zichzelf, hun geluk zoeken in uiterlijk­heden of op-zichzelf-gericht genot. Ik heb ook de indruk dat we in een tijd leven waarin velen geen liefde meer aan de ander kunnen geven. We leven niet echt in een tijd die geweldig meewerkt aan de vrede op aarde.

Er is enorm veel geweld en kinder­mis­hande­ling. Op vele plaatsen in de wereld zijn grote spanningen tussen landen of bevol­kingsgroe­pen. Er zijn veel huwelijken die stuklopen. Er is grote een­zaam­heid. De wereld veranderd zo razend snel, dat het voor velen niet meer bij te benen is. De verschillen tussen rijken en armen worden steeds groter. Nee, we leven niet echt in een vrolijke tijd.

“Waarom laat God dat toch allemaal toe?”, vragen velen zich af. “Je kunt wel zien, dat God niet bestaat!”, zeggen anderen. Het is maar zelden dat iemand zich afvraagt: “Wat kan ik verande­ren in mijn houding naar God en mijn naaste, om de wereld in mijn eigen kleine omgeving vrediger te ma­ken?” Toch denk ik, dat we ons juist die vraag moeten stellen. Ieder heeft een eigen verantwoordelijkheid. Ook OP DIT MO­MENT heb je de mogelijkheid een keus te maken voor God en voor je naaste.

Elf keer eerder schreef ik over vrede op aarde. Ik heb geschreven over het spanningsveld tussen ons eigen leven en de leefre­gels die de Bijbel geeft. Ik heb mogen schrij­ven over het gebed en de liefde van Jezus Christus, die ook jouw Verlos­ser wil zijn.

Voor mij is het duidelijk: een echt betere wereld begint bij de keus voor je Schep­per. En als je die keuze maakt, wordt je door Gods genade verlost en zal je leven veran­deren!!

Benne Solinger