25ste JAAR: FEBRUARICOLUMN Benne Solinger

“Hoe wil jij goed doen aan iemand, als je jezelf niet lief vindt, niet genoeg van jezelf houdt?”, vroeg ze mij. “Dat kan niet… want zolang jij niet echt van jezelf houdt, is het niet mogelijk om liefdevol naar anderen te zijn….”. En je hoeft maar te Googelen en dergelijke pagina’s vliegen om je oren. Dus als zoveel mensen dat zeggen en vinden, zal het wel waar zijn. Natuurlijk had ik dat al veel vaker gehoord. Lijkt me logisch omdat ik het meer dan gemiddeld heb over schuld, zonden, noodzakelijke vergeving…
Maar ook in de kerk hoor je vaak: “God houdt van je zoals je bent. Hij accepteert je zoals je tot Hem komt. Hij is één en al LIEFDE… Dus Hij houdt onvoorwaardelijk van jou.”
Wie ben ik dan om met die opmerkingen toch moeite te houden?
Ben ik niet gelovig genoeg?
Of maak ik een karikatuur van het geloof?
Zelf denk ik van niet… Ik weet dat ik (helaas) in een zondige wereld terecht ben gekomen. Er onderdeel van ben… Als ik naar mijn eigen hart en daden kijk, is er nog steeds veel te verbeteren. Natuurlijk doe ik wel mijn best… Maar als ik bijvoorbeeld Hebreeën 12 : 14 lees, dan schiet er bij tenminste nog best wel wat tekort.
Of als ik Lucas 7 lees waar een vrouw de voeten van de Heer Jezus wast met heel kostbare olie.. De discipelen mopperen zelfs op haar en vinden het maar verspilling.Dan zegt Jezus: “Deze vrouw had veel zonden, maar die zijn haar vergeven. Dat blijkt wel uit haar grote liefde voor Mij. Iemand die voor weinig zonden vergeving heeft gekregen, geeft ook weinig liefde…”

Zelf denk ik dan dat je pas echte liefde aan een ander kunt geven, niet als je enorm veel van jezelf houdt, maar als je de zonden die je deed/doet bij Jezus brengt. Je hart aan Hem geeft en het samen met Hem weer opnieuw probeert. Daar zit mijns inziens de kern om anderen echt lief te kunnen hebben.

Goed om eens over na te denken, lijkt mij, reacties zijn hartelijk welkom, Klik hier om een e-mail te sturen
groetjes Benne Solinger