25ste JAAR: MEICOLUMN, Benne Solinger

De laatste tijd wordt er veel over gesproken: “voltooid leven”. Zeker ook bij het samenstellen van een nieuw kabinet is het een belangrijk item. De mens die vindt dat zijn leven voltooid is, zou als autonoom weldenkend wezen, zelf moeten kunnen beslissen wanneer hij zijn of haar leven voltooid vindt.

En, zo denken velen, ieder zou daarbij zijn/haar eigen individuele criteria moeten kunnen hanteren. Niet alleen boven een bepaalde leeftijd, maar in het algemeen. We noemen dat dan geen moord of zelfdoding meer, maar een weloverwogen beslissing van de autonome mens op het moment dat iemand zijn/haar leven voltooid vindt. En als dat zo is/wordt, kan ik me voorstellen dat er een feestelijke gelegenheid van wordt gemaakt. De hele familie erbij, jong en oud.

FEESTDAG
Opa of oma, vader of moeder, of misschien wel het kind heeft beslist dat hij/zij lang genoeg heeft geleefd, om welke reden dan ook. Hij/zij deelt dat mee aan de genodigden en vraag hen dit blijde ‘bewust gekozen stervensfeest’ mee te maken. Zo kunnen ze er samen een feestelijke dag van maken. Eerst nog gezellig samen wat eten en drinken, enkele toespraken, of stukje cabaret en samen wat zingen. Tot slot de stervensscene. Waarna hij/zij diezelfde dag wordt gecremeerd of begraven.

Wat een feestdag moet dat worden. Wat een vrijheid moet dat geven. Wat een heerlijkheid dat we in een land wonen waar dit allemaal zou kunnen………

Wat ben ik dan toch vreselijk ouderwets in mijn gedachten, merk ik. Ik geloof nog steeds dat de Here God, die hemel en aarde geschapen heeft, ook de mens schiep. Dat Hij deze mens de macht gaf om de aarde in liefde en vrede met elkaar te bewerken. Dat Hij de mens de opdracht gaf Hem en elkaar lief te hebben. Er voor elkaar te zijn. Voor elkaar te zorgen als dat nodig is. Niet te doden, niet te stelen, niet jaloers te zijn… je kent die tien leefregels vast nog wel….. (Exodus 20) of klik hier

Ik weet nog maar al te goed dat, toen ik werkte in de ouderenbond, de voorzitter tegen mij zei. “Ook als je ziek en bedlegerig bent, kun je het leven nog erg zinvol maken. Ik ken veel mensen die op bed liggen en God danken voor de vele mogelijkheden die ze nog iedere dag krijgen om te bidden voor deze wereld en de overheden. Die de tijd nemen om te bidden voor anderen die het ook moeilijk hebben, niet alleen in ons land maar ook erbuiten… Benne”, zo zei hij, “het leven blijft zin hebben, zolang je het in dienst van God en je naaste stelt, ook al lijkt het voor buitenstaanders soms zinloos.”

Toch iets om nog eens wat langer over na te denken, lijkt mij….

Heel goede tijd gewenst, Benne Solinger

Wil je reageren? Dat kan! Klik hier om een e-mail te sturen.

Comments are closed.