Sinds 1992 schrijf ik Lichtstralendie vanaf 1996 ook maandelijks in de Heino Koerier geplaatst worden. Deze maand schreef ik mijn 200 ste Lichtstralen.

Hoe het is begonnen? 

Toen ik net in Heino woonde, werd ik lid van de evangelisatie commissie van de Gereformeerde Kerk Langeslag. Die commissie werkte toen nog samen met de kerk van Lemelerveld.

Op een gegeven moment had ik commentaar op een Lichtstraal die de dominee had geschreven. Eigenlijk mocht dat niet (begrijp ik achteraf), maar goed, ik had het wel...
Er is (heb ik vernomen) veel over gesproken in de kerkenraad, maar de conclusie was eigenlijk dat de dominee er voor gestudeerd had en dat die de evangelisatiestukjes dus moest schrijven.
Onze dominee deed in die tijd  afwisselend met zijn collega dominee uit Lemelerveld,  en het hoorde bij hun werk. Maar toen onze  dominee vertrok en de dominee van Lemelerveld aangaf niet elke maand zo'n Lichtstraal te willen/kunnen schrijven, kwam de kerkenraad bij mij. En ja, ik begrijp als geen ander, dat wanneer je de bal hebt gekaatst…….

De eerste 20 schreef ik dus, vanaf 1992  in afwisseling met ds. Cor Harryvan, die nu in de Oekraïne werkzaam is.  Hij vertrok uit Lemelerveld in 1995 en sinds begin 1996 schrijf ik elke maand in mijn eentje en als vrijwilliger een Lichtstralen. De opmaak in de Heino Koerier is in de afgelopen tijd mooier geworden omdat ik op straat werd aangesproken door een lezer die een mooie foto van een Lichtstraal had en de Sonodruk heeft die willen gebruiken....

De afgelopen 180 maanden schrijf ik dus elke maand en nog nooit heb ik één keer overgeslagen. En toch is het best veel werk. Lezen, nadenken hoe je het wilt aanpakken. Kijken hoe je het een beetje actueel kunt houden, schrijven, schrappen, herschrijven en tot slot inzenden... iedere Lichtstralen kost me gemiddeld toch tenminste een uur of 8.
In de begin jaren bracht ik ze maandelijks in een enveloppe op een A4tje naar de Sonodruk.  
Volgens mij werd het daar overgetypt. Later kon ik ze inzenden via de e-mail. Ik heb er altijd voor gezorgd dat er met vakantie, maar ook met ziekte en ziekenhuisopnames, op tijd een Lichtstralen bij de Sonodruk aanwezig was. In al die jaren ben ik 1 keer gebeld dat ik te laat was, ik had toen een week later in mij  hoofd, en 1 keer was de 'Straal' niet goed aangekomen en zond ik hem nog een keer na. Al die jaren waren er goede contacten met de mensen van Sonodruk en met name met Dineke Ramaker, waarbij ik de Lichtstralen moet inleveren.

Al die jaren wordt ik in Heino, Laag Zuthem of Lierderholthuis op straat aangesproken. Op de raarste momenten of plekken. Bijvoorbeeld bij de Timmerweek, waar ik opnames maakte voor RTV Raalte, door een moeder van een van de kinderen die daar ging timmeren. Of als ik een expositie in het Wooldhuis had geregeld voor iemand. Soms op een verjaardag, onlangs kreeg ik ineens van iemand een prachtige ets van Hedouin nav de Lichtstralen februari 2010. Fantastisch.

In 2002 wilde ik stoppen, bij mijn 100ste Lichtstraal heb ik op eigen initiatief en kosten een zaaltje in "De Haere"  gehuurd en kwamen er lezers spreken over de Lichtstralen... Ik heb daarna besloten door te gaan. Mijn reden om te stoppen was meer omdat ik me kon voorstellen dat iedereen nu wel op die column zou zijn uitgelezen. Het is natuurlijk altijd een invalshoek vanuit het geloof
en ik ben niet theologisch opgeleid ofzo. Ik schrijf gewoon vanuit mijn hart. Maar dat is daarom soms ook wel moeilijk, omdat ik de Bijbel geen geweld wil aandoen en de boodschap van die oude woorden in het hier en nu wil plaatsen. Ik wil het niet saaier maken dan noodzakelijk. Ik wil niemand kwetsen. Het blijft toch een onderwerp dat de gemoederen hoog kan laten oplopen en het is eigenlijk ook  maar één boodschap. Het is elke keer wikken en wegen hoe je het er in wilt zetten. Het moet niet te moeilijk zijn. Het mag niet te oppervlakkig zijn. Het moet kloppen met de Bijbelse boodschap.. Er mogen niet te veel onderwerpen in 1 Lichtstraal zitten.. Kortom veel meer werk
dan dat je van te voren kunt inschatten....

Vanaf het moment dat Heino-online startte, staan de Lichtstralen ook op de site van Heino-online.
http://www.heino-online.nl/kern51.html
Hilde Klaster vroeg mij erom toen ze tijdens de Pompdagen Heino-online aan het promoten was.
1 keer, in de tijd dat Theo van Gogh werd vermoord, kreeg ik een anonieme dreig mail van een zeker HIMLA, ik reageerde daarop met een Lichtstraal waarin ik hem/haar prees voor de opneheid en aankondigde dat ik voor/haar zou bidden. Ook Hilde Klaster van Heino-online reageerde er met een hartelijke reactie op en zette dat als Webmiep op Heino-online...
Met die ondersteuning was ik heel erg blij en ik heb verder gelukkig ook nooit meer wat van HIMLA gehoord.

Gelukkig kreeg ik ook nog wel eens commentaar van mensen. In de daarop volgende Lichtstraal of –stralen, kwam ik daar altijd op terug. Ik merkte dat dat gewaardeerd werd.
Het is best wonderlijk dat in al die jaren er eigenlijk maar een enkeling is geweest die met mij in de clinch ging. Met name de ´moderne christenen´ die over veel Bijbelse onderwerpen aan het twijfelen raakten, becommentarieerden mijn ´ouderwetse´ (jaren 50) invalshoek.
Maar ik ben gelukkig altijd vriendschappelijk met hen blijven kunnen omgaan en er zijn heel wat discussies, ook via de mail, geweest!

Leuk is nog te vertellen, dat er mensen zijn geweest, die die ´stoffige´ columns eerst nooit echt lazen... Maar vanaf het moment dat ze wisten dat ik ze schreef (en ze ze helemaal niet bij mij vonden passen) gingen ze ze beter lezen. Ook leuk is te vertellen dat ik met een goede buurvrouw
die niet gelovig is in de zin zoals ik, een keer in overleg een Lichtstraal heb geschreven. Toen er bij mij kanker was geconstateerd, kwam zij met een video van een EO uitzending over een gebedsgenezer...  Ja er zijn in de afgelopen jaren heel veel mooie, maar ook spannende en verdrietige dingen gebeurd, zoals de kanker die mij trof en de echtscheiding. Ik heb over de meeste dingen in mijn leven ook gewoon geschreven. Ik merkte dat aan post die er bij mij binnen kwam en reacties die ik van velen kreeg. Hartelijk dank daarvoor.
Naar aanleiding van de Lichtstralen is  er jaren een Bijbel groepje geweest dat iedere dinsdag in Heino bij elkaar kwam. Helaas is dat groepje begin dit seizoen gestopt.  Ook zijn de Lichtstralen zo nu en dan op RTV Raalte horen aan het begin van het religieuze programma dat door de ziekenomroep in de Hartkramp wordt gemaakt en op zondag door RTV Raalte wordt uitgezonden.

Sinds 1 ½ jaar zend ik de Lichtstralen ook maandelijks naar mensen toe, veelal niet uit Heino afkomstig. De verzendlijst is in die 1 ½ jaar gegroeid tot ruim 70 personen. Bij leven en Welzijn zal ik nog langer de Lichtstralen schrijven. Het is ook mooi om ze terug te lezen, je ziet er in dat de wereld veranderd is in de afgelopen 18 jaar en dat de boodschap van de Lichtstralen (en daar gaat het om)
eigenlijk niet is veranderd.

Ik dank de hemelse Vader, voor de kracht, het inzicht en het doorzettingsvermogen dat hij heeft gegeven. Ik dank de lezers voor hun meeleven, commentaar, hun kritische kanttekeningen en voor de gesprekken die er vaak op gang kwamen naar aanleiding van een Lichtstraal. Ik dank de redactie van de Heino Koerier en de Sonodruk, maar ook Heino-online voor het maandelijks plaatsen van de Lichtstralen. Ik dan de Zieken Omroep en RTV Raalte voor de mogelijkheid tot uitzenden, Ik dank de mensen die jarenlang op de Bijbelgroep zijn geweest. En ik dank de kerk van Langeslag voor het vertrouwen dat zij hebben getoond de afgelopen 18 jaar.

200ste Lichtstralen voor de Heino Koerier, januari 2011:

JUBILEUMSTRAAL

 “Behaalde resultaten in het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst”. Sinds het begin van de financiële crisis staat dit te lezen aan het eind van financiële advertenties. De vraag is, kun je deze zin ook van toepassing maken op andere situaties? Stel: je schrijft op school altijd de mooiste opstellen van de klas. Mag je er dan vanuit gaan dat je ook in de toekomst goed zal kunnen schrijven?
Of: Je was ooit gelukkig getrouwd, maar het huwelijk liep op de klippen. Moet je er dan van uit gaan dat een eventueel nieuw huwelijk ook zal mislukken? In mijn 200ste Lichtstralen iets voor de toekomst.  

Het kleine Bijbelboek Filippenzen gaat over het leven.  Het is een bemoedigend boek dat iedereen oproept naar zijn/haar leven te kijken. In het kort komt het er op neer, dat iedereen bereid zou moeten zijn om de handen uit de mouwen te steken. ‘Zet je ook liefdevol in voor anderen en jaag niet alleen je eigen doel na.’ (hoofdstuk 2: 3,4). Doe het zelfs als die ander nooit iets voor jou terug kan doen. Het is een oproep aan iedereen, aan alle mensen. Dus doe er iets mee..  Doe het ook als je van jezelf weet dat je niet àlles even goed (meer) kunt. Laat dat geen belemmering zijn om ook met de dingen die je (nog) wel kunt aan de slag te gaan.
Het boek wijst er op dat het in het leven niet gaat om bezit, roem of ‘belangrijk zijn’. In de ogen van God zijn dat zaken zonder betekenis. Hij vertelt waar het in dit leven echt om gaat. Om iets goeds te doen met je gekregen talenten. En God wil je daarbij helpen.

Belangrijk  is ook dat je niet bang bent om te falen. Niet bij de dingen die je doet, maar ook niet in relaties en in vriendschappen. Vraag je regelmatig af, wat Jezus zou doen in een bepaalde situatie. Houd Hem in het middelpunt. Kijk niet steeds om naar resultaten uit het verleden. Richt je oog op de toekomst. (Fil. 3: 13) Niet alleen de toekomst op deze aarde, maar ook op de verdere toekomst. Want hoe het ook gaat in je leven, je mag weten dat God, jouw Schepper, een beter plan voor je heeft. Beter nog dan je zelf kunt bedenken. (Fil. 4: 6)

Tot slot wordt er aan iedereen een oproep gedaan om God in alles te verheerlijken. Dus niet alleen als het allemaal goed gaat, maar ook als het minder, of wellicht slecht gaat. Paulus schreef dit boek, toen hij in de gevangenis zat. God wil je iets leren en Hij geeft zijn kracht om te overwinnen, Filippenzen 4 : 13.

Meerdere malen schreef ik dat dit Bijbelboek mooie lessen heeft en een oproep is aan iedereen om er iets mee te doen. Dus ook jij en ik. Ik moet daarbij denken aan iets dat ik onlangs van Ronald Kolkman toegezonden kreeg:
Er waren eens: “Iedereen”, “Iemand” en “Niemand”.
“Iedereen”  kreeg een opdracht om iets te doen. Hij dacht: ‘Och….“Iemand” zal het wel doen’.
En hoewel “Iedereen” de opdracht goed zou kunnen doen, deed uiteindelijk “Niemand” het.
En dat is natuurlijk nooit de bedoeling van een oproep.

Graag wens ik iedereen toe in het jaar 2011 datgene te doen dat in je vermogen ligt te kunnen doen, ook voor anderen,