Terug naar het overzicht

Column voor RTV Raalte:

Arme Miljonairs? (2)

Toen de column”arme miljonairs” in de Heino Koerier had gestaan sprak iemand mij er op aan. “Zeg Benne,” zei ze, zomaar midden op straat “meestal ben ik het wel eens met je Lichtstralen, ik lees ze altijd. Maar de laatste keer…. Je ging wel erg ver.  Moet je dan alles weggeven? En mag je geen geld opzij leggen als appeltje voor de dorst? En waaraan moet je je geld dan geven? Je hoort zo vaak dat er slecht met je geld wordt omgegaan….”

Fijn als mensen reageren op wat je schrijft of uitspreekt. En helemaal goed wanneer iemand er moeite mee heeft, of het er zelfs helemaal mee oneens is. Dat zet ook mij weer aan het denken en meestal ga ik de column nog eens heel serieus nalezen. Net zoals nu.
In mijn eerste column over “arme miljonairs” zei ik onder meer: “Nee, je hoort mij niet zeggen dat geld niet gelukkig maakt. En je hoort me ook niet zeggen dat heel veel geld hebben slecht is. En er klinkt geen jaloezie door, want ik gun iedereen het allerbeste. En juist daarom deze column.”

Ik heb de vorige keer geprobeerd iets te zeggen over geldbesteding. Een onderwerp dat wel héél dichtbij komt. Want geld heeft iedereen nodig, allereerst voor je dagelijks brood en je vaste lasten. En iets apart leggen als “appeltje voor de dorst” is natuurlijk aan te bevelen. Stel je voor dat de boeren of veetransporteurs niets opzij zouden hebben gelegd in de tijd van de MKZ of de BSA….
Waar het me meer om ging en gaat, is de verhouding:  wat besteed je voor jezelf en wat geef je aan anderen.

Want ”Er is meer dan geld.”, zei ik. “Er bestaat ook nog zoiets als liefde. Omzien naar elkaar. De ander, die het minder heeft, helpen. Geven voor de slachtoffers van zoveel wereldrampen. Geven voor mensen die in honger leven. En daarmee door blijven gaan. Je niet afkopen met een ‘grijpstuiver voor die ander’ en je dan weer ‘goed en geweldig’ vinden.”

Nee, het lijkt me hier niet de plaats om te zeggen òf en aan welke doelen je je geld moet geven en hoeveel. Dat is ieders persoonlijke verantwoordelijkheid. Het ging en gaat me meer om je hart. Wat is voor jou het belangrijkste. Is dat geld, geld en nog eens geld? Of zijn er ook andere wezenlijk belangrijke dingen in je leven? Geef je wel eens wat weg en als je het doet, waarom doe je dat dan? Is dat omdat je van die ander houdt, of hoop je (op termijn) iets van die ander terug te krijgen?
Ik moet hierbij aan heel veel verschillende stukjes uit de Bijbel denken, zoals: “Een rijke man (wij)  leeft in grote luxe. Voor de poort van zijn luxe huis ligt een heel arme, zieke man (mensen in India of Afrika, maar misschien ook wel iemand in je eigen buurt). Die arme man hoopt dat er zo nu en dan iets van die rijk gevulde tafel zal afvallen, om zo zijn honger te kunnen stillen…. En lees dan zelf eens verder (Lukas 16, vanaf vers 19)  Of lees eens Mattheus 13: 44 t/m 52) Het gaat onder andere over een schat op een akker.
En nu ik het toch over een schat heb: het is Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren geweest. Dagen waarop de aller, aller grootste schat aan ons is gegeven. Jezus Christus heeft zo’n 2000 jaar geleden al je zonden weggenomen, helemaal gratis. (Marcus 15)  Hij heeft zijn Geest gegeven, die je in je hart mag krijgen. Je hoeft dat alleen maar te geloven. Ik geef het toe, voor velen lijkt het de allergrootste onzin die je je maar kunt bedenken. Maar wie deze “dwaasheid” wil geloven….(Johannes 14 & 15)

 

Groetjes, Benne Solinger.