OMZIEN NAAR ELKAAR (Nederland en barmhartiheid) door Marianne Visser van Klaarwater

Marianne Visser van Klaarwater schrijft veel, helder, onderbouwd, invoelend en ze schrijft vooral ook over mooie onderwerpen. Op een andere pagina van mijn website schreef ik al over haar boek: “Het geloof van Oranje”

Pas geleden zond zij mij, mede in verband met mijn ziek-zijn, het boekje “OMZIEN NAAR ELKAAR” (Nederland en barmhartigheid).Het boekje is geïllustreerd met prachtige foto’s van Icoon schilderingen van de hand van Geert Hüsstegezwervers: De verloren zoon/de barmhartige Vader

Omzien naar elkaar. Zo heette in 2016 het project binnen het kader van het Heilig Jaar van Barmhartigheid. Daags voor de opening op 9 september 2016 verscheen het gelijknamig boek. Op 16 november bood ik dit boek aan aan paus Franciscus I. .
In diverse hoofdstukken wordt er met gevoel voor de mens geschreven over gevoelige en belangrijke onderwerpen.

Het gaat onder meer over dak- en thuislozen; massa ontslag en de zorg voor werk; verdraagzaamheid; vergeven; vluchtelingen. Het boek is heldere taal geschreven en je kunt ieder hoofdstukje op zichzelf lezen en en rustig over nadenken. Ieder hoofdstukje eindigt met een kort gebed.

Zo eindigt haar boekje met het gebed: “Ja Heer, bevrijd ons uit onze verstarring. Maak ons vrij. Laat ons gaan naar een wereld vol vrede, verdraagzaamheid en vooral liefde. U bent geen God van haat, maar van liefde”

Een mooi boekje om te lezen, om weg te geven of met elkaar over verder te spreken.

Voor in het boekje schreef Marianne een persoonlijk woordje voor mij: Dank je wel Marianne en ik meen het echt: het is weer een mooi boekje…

OMZIEN NAAR ELKAAR is uitgegeven bij U2pi BV Den Haag, website www.jouwboek.nl ISBN: 978-90-8759-630-9 NUR: 700

Tijdens het lezen van haar boekje, dacht ik aan een gedicht dat ik ooit maakte toen ik Dichter bij Deventer was. Ik deed dat op verzoek van de toenmalige wethouder Gerard Elferink (PvdA). Hij droeg het voor bij de inburgeringsdag voor de nieuwe Nederlanders:

VAN HARTE WELKOM

Daar stond je dan….
toch nog ineens,
zo ver van huis,
een land zo vreemd!
’t Gevoel werd anders,
meer: ontheemd.
Je moest ooit weg
van eigen ‘haard’,
je leven was
zo’n vlucht
heus waard!

Een koel onthaal,
in een nieuw land!
Je snapte het
met je verstand.
Maar: je gevoel,
die andere taal,
en die, voor jou,
vreemde moraal,
voelde eerst
niet echt normaal.

Het duurde lang,
de spanning steeg.
Mocht je blijven,
moest je gaan?
Veel spanning,
ook verdriet.
Wat werd je
jaren aangedaan?

Maar NU is het GOED:
je hoort erbij,
in Raalte,
in heel Nederland
bekend bij
burgerlijke stand.
En nu ik je
hier tegenkom,
als nieuwe
Raaltenaar,
zeg ik vanuit mijn hart:
VAN HARTE WELKOM,
VEEL SUCCES,
bij deze nieuwe start!

Benne Solinger, Dichter bij Raalte
15 december 2009, landelijke dag voor naturalisatie.

Comments are closed.