Oktobercolumn 2021, Benne Solinger

Zo’n 18 jaar geleden werd er een agressieve prostaatkanker bij mij geconstateerd! Veel lezers van deze column zullen zich dat nog herinneren. Opereren was onmogelijk, want de kanker zat weliswaar nog in de prostaat, maar kwam al door de wand heen groeien. Daarom werd ik toen 36 keer bestraald. Die behandeling was gericht op genezen. De artsen zouden me 5 jaar extra in de gaten houden en als de kankerwaarden (psa) dan nog laag waren zou ik zijn genezen. Na ruim 5 jaar bleek dat helaas niet het geval. De psa steeg weer hard en de uroloog begon met een hormonenkuur. Nu, ruim 12 jaar en 2 stevige kanker uitbraken met veel pijn verder, is er 1 nier volledig uitgeschakeld. De andere nier werd in augustus op het nippertje gered waardoor ik nu wel met een drain door het leven moet. De tumoren en sterk vergrootte klieren zitten de afvoer naar de blaas in de weg. In het Antonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis proberen de artsen van alles en het enige dat ik kan doen is: goed hun adviezen opvolgen en bidden.

Bidden geeft rust en vrede in mijn hart! Al jaren lang. Ik ben God erg dankbaar voor zoveel kracht en liefde die Hij blijft geven. Soms schrijf ik erover, zoals nu ook dit gedichtje:

Steeds veel pijn, maar ook veel zorgen, Daarom roep ik naar de Heer, Hij geeft kracht, houdt mij geborgen. En kijkt liefdevol te neer.

Want in leven en in sterven, hoor ik bij de Heer alleen. Eeuwigheid zal ik beërven, God is vredig om mij heen.

Ook al wordt mijn leven korter: ‘Geest van God woon in mijn hart. Geef mij kracht, volharding, liefde. Dan geeft kanker minder smart!’

Laat mij nu de Schepper loven, ook met slangen uit mijn lijf, ook met tumors, kanker klieren, God blijft bij mij, buiten kijf!

Iedereen gezondheid en geloof gewenst, Benne Solinger