DAT MEISJE: mei column Benne Solinger

De wereld wordt kleiner en kleiner. We zien binnen een dag alles wat er gebeurt op de televisie. Maar via internet is een gebeurtenis al binnen een paar seconden te zien of te horen. Gelukkig zijn er veel mooie dingen, maar er is ook veel verdriet. Nu weer de aardbeving in Nepal met erg veel doden. Maar onlangs ook dat meisje dat samen met haar familie naar Europa probeerde te komen uit Afrika en dat, samen met heel veel anderen, dood dreef in de Middellandse Zee…
Wat een verdriet. En wij krijgen dat allemaal te zien, dag in, dag uit.

Wat moeten we met al die doden, zo ver weg, maar ook zo dichtbij? Mensen die er niets aan konden doen en mensen die er zelf voor kozen. Wat moeten we met al die vluchtelingen? En je denkt: “Vandaag is er dit, morgen dat, laat ik maar genieten van wat ik hier en nu zelf heb, want morgen kan het mijzelf overkomen..”Ik moest denken aan Lukas 12: 13-21: Iemand zegt tegen Jezus dat hij tegen zijn broer moet zeggen dat ze samen de erfenis moeten delen. Maar Jezus vraagt Zich af of Hij wel de juiste persoon is om dat te doen. Hij zegt: Let er toch op dat jullie je verre houden van hebzucht. Want ook al bezit iemand alles in overvloed, hij bezit zijn leven niet!
Daarna vertelt Jezus een gelijkenis: “Er was eens een rijke man, zijn landerijen hadden veel opgebracht en hij zei tegen zichzelf: Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte genoeg meer om mijn oogst op te slaan. Toen bedacht hij om zijn schuren af te breken en er nog veel grotere voor in de plaats te bouwen, dan heb ik ruimte genoeg om al mijn goederen en oogst op te slaan. Dan heb ik voorraad voor jaren en kan er heerlijk van genieten. Rust eens uit, ga lekker eten en drinken en neem het er maar goed van. Maar God zei tegen hem: jij dwaas. Nog deze nacht wordt jouw leven opgeëist en vertel mij eens, voor wie zijn al je voorraden dan?“ Jezus sloot af met: Zo gaat het met iemand die alleen voor zichzelf schatten verzamelt en geen rekening houdt met God en zijn medemens.
Dit verhaal geldt voor iedereen. Zowel voor ons, als voor de mensen in Afrika. Hebzucht leidt tot niets. Wij hebben veel, zij hebben minder. Wij hebben vrede, daar is vaak oorlog. Het lijkt uitzichtloos.
Maar wij kunnen geven en wij kunnen bidden. Laten we dat dan ook maar blijven doen voor alle mensen die het niet meer weten. Zowel in Europa als voor hen aan de overkant van de Middellandse Zee.

Natuurlijk kun je ook reageren klik hier om een e-mail te sturen. Hartelijke groet, Benne Solinger.