DEVENTER PARKEERWACHTERS TOCH MENSELIJK?

Gisteren zag ik weer een auto op dezelfde plek staan…. hoek Pikeursbaan/Geert Grootetraat te Deventer, ook iemand met een parkeervergunning die zijn auto hier regelmatig parkeert… en ook hij…. jawel met een bon.. Ik heb er een briefje naast gestopt met de site van Deventer Centraal en mijn eigen website erbij. Vanmorgen stond de auto er nog en kwam de eigenaar er toevallig gelijk met mij aanlopen. Hij zag tot zijn grote verbazing dat er een bon op zijn auto zat. Ik vertelde hem hoe het zat. Hij haalde mijn briefje en de bon achter de ruitenwisser vandaan en ging naar de politie. Ik liep naar boven en zag vanuit mijn ooghoek de parkeerwachters lopen en geloof het of niet, ze gingen hem wéér op de bon slingeren.
Ik naar beneden en heb met veel praten voorkomen dat ook deze bon werd uitgeschreven. Ze vertelden mij dat ze een menselijk beleid voeren, maar dat je als parkeerder altijd naar de borden moet kijken en dat de gemeente zo’n verandering niet kan melden aan de bewoners, “dat zou toch veel te veel werk worden.” En gewoontegedrag, dus steeds op eenzelfde plaats parkeren, betekent nog niet dat je een “kudde dier” bent. Ook als de gemeente zonder dat je het te horen krijgt een bord verplaatst, moet je blijven opletten.” Na dit gesprek ben ik vervolgens op diverse nummers in de Geert Grootestraat gaan aanbellen en trof gelukkig de eigenaar van de auto thuis. Hij heeft zijn auto direct verplaatst.
Daarna ging ikzelf naar de politie (was nog niet teruggebeld) Er werd weer een fotokopie gemaakt van de bon en ik deed opnieuw mijn verhaal. Men vertelde mij, dat er een overgangsmoment is geweest met waarschuwingen. Dat er in de afgelopen weken ook bonnen waren verscheurd.
Maar dat was kennelijk precies in de tijd dat ik in Rotterdam was, omdat mijn vader op 4 november is overleden. Hij is de 12e begraven en ook zijn hele kamer moest worden leeg geruimd. De politie zei mij dat de bonnen binnen een week werden doorgezonden, dus dat het goed was dat ik langskwam.

Zojuist ben ik teruggebeld door de parkeerwachter, die de bon heeft uitgeschreven. Helaas de bon moet betaald worden.
Want hij was al verzonden, dus niet meer terug te draaien. En verder zei hij dat er al veel bonnen waren uitgeschreven op die plek. Ik vertelde dat ik net van het politiebureau kwam en dat ik andere informatie had. Daar wist hij niets van. Ook vertelde ik dat zijn collega’s op straat verteld hadden dat er wel degelijk bonnen waren verscheurd de afgelopen tijd. “Nee hoor, ik zit hier met de chef en dat klopt niet”, zei de man. Ik legde nog eens uit dat de parkeerwacht mijzelf ooit had verteld dat je op deze plek wel degelijk mocht parkeren. Dat mijn vader kennelijk in de ‘overgangstijd’ was overleden en dat als je een plekje ziet waar je altijd mocht staan, het niet gebruikelijk is dat dat ineens niet meer mag, zonder dat je ooit een waarschuwing of briefje in de brievenbus had gekregen. “Dat is misschien wel zo, maar je behoord op de borden te letten”, werd mij gezegd.

Ik vroeg hem hoe hij dat zelf deed in een tijd van rouw. Maar daar kon hij niets mee. De bon was verzonden en het was niet meer terug te draaien. Ik zei hem nogmaals dat mijn vader was overleden, dat de gemeente zomaar en bord had verplaatst en dat zijn collega net had gezegd dat het ongeveer een week duurt voordat de bonnen naar Groningen (geloof ik) worden doorgezonden. Hij ging overleggen met zijn chef.

En ineens kon de bon worden verscheurd.
“Want ja we zijn ook mensen, hè”. De bon was kennelijk toch niet doorgezonden. Het nummer van mijn auto werd genoteerden in een soort database gezet. “Want als ik nog eens met zo’n soort verhaal zou komen………” Moet ik dat nu als dreigement opvatten?

Comments are closed.